بررسی نقش میانجی گری تاب آوری در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و شادکامی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گری تاب آوری در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و شادکامی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد شهر ایلام در سال 1397 - 1396 بود، که تعداد آنها برابر با 4200 نفر است، که با استفاده از جدول مورگان تعداد 351 نفر به عنوان حجم نمونه و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه های سنجش صفات پنج گانه شخصیتی( NEO )، مقیاس تاب آوری کانر _دیوید و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بوده است. داده ها بوسیله ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل گردید. و متغیر تاب آوری به عنوان متغیر میانجی و ویژگی های شخصیتی (روان رنجوری، برون گرایی، توافق پذیری، باز بودن به تجربه، با وجدانی) باشادکامی یافته ها نشان میدهد، وقتی متغیر تاب آوری به عنوان متغیر پیش بین به متغیر ویژگی های شخصیتی اضافه میگردد مقدار ضریب رگرسیون متغیر اول (ویژگی های شخصیتی) غیرمعنیدار میگردد. این حالت اثر واسطه ای تاب آوری را در این رابطه مورد تائید قرار میدهد، پس لازم و ضروری است که سازمانهای مربوطه آموزشهای لازم را در این باره به دانشجویان ارائه بدهند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ویژگی های شخصیتی ، شادکامی ، دانشجویان.