بهینه سازی مسیر حفاری چاه با استفاده از پارامترهای بهره برداری و مکانیزم های شکست

چاه های مایل به وفور در حفاری در دریا و به منظور دسترسی به مخازن نفتی مورد استفاده قرار می گیرد . نکته مهم در مورد چاه های مایل جهت دار طراحی بهینه نمودار چاه به منظور کاهش هزینه ها و همچنین جلوگیری از وقوع مشکلات احتمالی می باشد. بدیهی است که به منظور تعیین محل و مسیر بهینه چاه های قائم، جهت دار و افقی در مخازن هیدورکربوری، می بایست تغییر پارامترهای مخزنی موثر در امر تولید، مانند درصد تخلخل، اشباع آب و درصد رس را کاملا بررسی نمود. جهت تحلیل پایداری چاه فاکتورهای بسیاری مثل خواص سنگ، رژیم تنش های درجا، شیب و جهت حفاری، تفاوت دمایی سیال داخل چاه و مخزن... باید درنظرگرفته شوند. شیب و جهت جغرافیایی چاه نقش ویژه ای در پایداری چاه در رژیم تنش مربوط به یک گسل نرمال دارند. در این مطالعه تاثیر به کارگیری روش های متفاوت معیار شکست در تخمین حداکثر کاهش5 فشار5 چاه بدون تولید ماسه بررسی شده و صحت استفاده از هر روش بر مبنای قیاس با روش موجی-کلمب تعیین میگردد. تولید ماسه در چاه های عمودی بسیار کمتر از چاه های افقی و انحرافی است. مسیر بهینه جهت تولید شیب 40 درجه و موازی با تنش افقی حداقل است. پتانسیل تولید ماسه وابستگی زیادی به شیب چاه دارد. همچنین به کارگیری مکانیزم لید برای پیش بینی تولید ماسه خطر تولید ماسه را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

پارامترهای بهره برداری ، مکانیزم شکست ، مسیر حفاری ، تولید ماسه