ابراهیم امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه برنامه ریزی حمل ونقل، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مهدی فریدزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه برنامه ریزی حمل و نقل، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران ایران
محمود صفارزاده - استاد، گروه برنامه ریزی حمل و نقل، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سرعت وسایل نقلیه یکی از عوامل مهم تعیین کننده شدت و میزان جراحت و تصادفات منجر به فوت سرنشینان وسایل نقلیه است. بمنظور ارتقای ایمنی در جاده ها و راه های برون شهری، مسئولان حوزه ی حمل و نقل، تصمیم بر ایجاد محدودیت های سرعت گرفته اند. در این مطالعه با استفاده از دو روش از مطالعات قبل و بعد، روش تجربی بیز و گروه مقایسه، داده های جمع آوری شده از ترددشمارهای آزادراه قزوین-رشت و بزرگراه بم-کرمان مورد ارزیابی قرار می گیرد تا میزان تاثیر این دوربین ها در کاهش تعداد تخلفات سرعت سنجیده شود. نتایج روش بیز برای دوربین کنترل سرعت در محور رودبار-رستم آباد نشان دهنده کاهش 51/89 و نتایج گروه مقایسه آن نشان دهنده کاهش 81 تا 95 درصدی تخلفات سرعت و نتایج روش بیز برای محور جیرفت-ماهان نشان دهنده کاهش 94 درصدی تخلفات سرعت و نتایج روش گروه مقایسه نشان دهنده کاهش تقریبی 80 تا 88 درصدی تخلفات سرعت در محدوده دوربین کنترل سرعت است. پس در مجموع می توان گفت که دوربین های کنترل سرعت در این محورها دارای اثرات مثبتی در کاهش چشم گیر تخلفات سرعت در محدوده نصب دوربین با استفاده از روش های مذکور است.

تخلفات سرعت, دوربین های کنترل سرعت, روش بیز, گروه مقایسه, مطالعه قبل و بعد