تحلیل ساخت های زبانی و ایدئولوژیکی تعهدات دولت های عضو کنوانسیون پاریس برمبنای نظریه فرکلاف

تغییر اقلیم طبیعت را با مشکلات بسیاری روبرو ساخته و از دغدغه های جهانی برای دستیابی به امنیت زیست محیطی و صلح پایدار به شمار می رود. این پدیده به تدریج مورد توجه کشورها و نهادهای داخلی و بین المللی قرار گرفته و به یکی از دستور کارهای ثابت در مذاکرات دیپلماتیک دولت ها و مجامع بین المللی بدل شده است. توافق نامه پاریس آخرین تلاش جامعه جهانی برای حلوفصل این معضل بوده و از طریق اتخاذ اقدامات ملی، به نحوی کشورهای صادرکننده انرژی را تحت تاثیر تعهدات کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و حفظ محیط زیست قرار داده است. این مقاله با هدف آشکارسازی روابط پنهان قدرت و ساخت های زبانی ایدئولوژیک موجود در متون زبانی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف به بررسی دغدغه های اقلیمی و دستیابی به صلح پایدار می پردازد. داده های این پژوهش، متن تعهدات کشورهای عضو کنوانسیون است. دو پرسش عمده این پژوهش عبارتند از: 1- در بندهای این توافقنامه و براساس رویکرد فرکلاف از چه راهبردهای کلامی استفاده شده و مولفه های گفتمان مدار موجود در متن کدامند 2- لایه های پنهان و مبانی اجتماعی سیاسی و ایدئولوژیک نهفته در بندهای این توافق نامه چیست تحلیل داده ها بیانگر آن است که گویندگان در تلاش بودند با بهره گیری از استراتژی های زبانی همچون با هم آیی، عبارت بندی های افراطی و کاربرد ارزش های بیانی، تجربه ای و رابطه ای واژه ها موضع ایدئولوژیک خود را نشان دهند و بر اهمیت هرچه بیشتر موضوع افزوده و جامعه جهانی را ترغیب به ادامه راه و در پیش گرفتن اقدامات مثبت در این زمینه نمایند.

کلیدواژه ها:

تغییرات اقلیمی ، توافق نامه پاریس ، کشورهای صادرکننده انرژی ، نظریه فرکلاف ، ساخت های زبانی ایدئولوژیکی