دیدگاه اقبال لاهوری در جاویدنامه درباره تحولات علمی و بحران های معرفتی حاصل از آن در جهان غرب

در اثر تغییر و تحولات زیربنایی سیاسی اجتماعی در دنیای غرب در قالب رنسانس و نگرش های نظام سرمایه داری، شاهد مبنا قرار گرفتن مقولاتی چون رشد فزاینده فردگرایی، روحیه حسابگری، منفعت طلبی، اصالت سود و اصالت لذت و مبنا قرار گرفتن عقلانیت ابزاری صرف در ساحت زندگی بشر هستیم. در پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به بررسی اندیشه ها و پیام های انسانی و اخلاقی علامه اقبال لاهوری در مقابل بحران های جهان مدرن پرداخته شده است. علامه اقبال لاهوری با تاثیرپذیری از فلسفه اسلامی و انسانی، به بحران های سیاسی اجتماعی جهان امروز که در جهان غرب ایجاد شده و مسلمانان به آن دچار شده اند، پرداخته، برای این بحران ها راهکارهایی ارائه کرده است. اقبال در جاویدنامه، معتقد است شاعران، قلب تپندهای هستند، که خون حیات بخش را در رگ های ملت جریان می دهند و باعث ایجاد تحرک و تکاپو در ملت می شوند و رسالت هدایت مردم را بر دوش خود احساس می کنند. اقبال در جاویدنامه، با بهره مندی از تعالیم دینی و عرفانی، به انسان امروز توصیه می کند با نیروی ایمان و عشق الهی به شناخت خود بپردازد تا از این طریق بتواند به هویت حقیقی و انسانی خود دست یابد.

کلیدواژه ها:

اقبال لاهوری ، جاویدنامه ، تحولات علمی ، بحران هویت ، خودشناسی