لعیا خسروی - مدرس دانشگاه فنی و حرفه ای البرز، ایران

در دوره اسلامی شاهد رشد چشمگیر انواع هنرها از جمله هنر سفالگری می باشیم. ظروف سفالین لعابدار با فرم های متنوع، نقش های زیبا و روش های فنی جدید ساخت لعاب های گوناگون، همگی محصول ذوق و خلاقیت هنرمند مسلمان با عقاید دینی خاص و پیشینه هنر ایرانی می باشد. نگارنده در مقاله حاضر برآن بوده که ارتباط بین فرم، تکنیک و نقش در سفالینه های لعابدار اسلامی را بررسی کند. بر این اساس، پرسش های این مقاله به این ترتیب است: ابداع روش های فنی جدید لعاب چه تاثیری در نقوش ظروف داشته است کاربرد تکنیک های جدید چه تاثیری در فرم ظروف داشته است روش تحقیق، تاریخی – تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، اسنادی و میدانی بوده است. نتیجه بررسی ها نشان می دهد تنوع نقوش و روایتگری با ابداع برخی تکنیک ها ممکن شده است و بیشتر شیوه های فنی جدید لعاب دهی بر انواع ظروف با اشکال مختلف قرار گرفته است هرچند با برخی تناسب بهتری داشته است.

سفال اسلامی، تکنیک، نقش، فرم، لعاب