معماری پایدار و اهمیت فضاهای جمعی - نمونه موردی مهمانشهر استان سمنان (اردوگاه مهاجرین افاغنه)

مجموعه های فرهنگی و تفریحی به عنوان باشگاه تفریحات سالم و فضایی برای تجمع افراد یاد می شود که به عنوان نهادی برای توسعه و پیشرفت یک جامعه با هدف تحقق ارزش های فرهنگی و پاسخ گویی به نیاز جامعه به سازمان های فرهنگی برای توسعه فرهنگ یک جامعه و حفظ و اشاعه دست آورد های فرهنگی می باشد. همچنین توسعه پایدار اجتماعی باعث شناخت، دگرگونی جامعه و ارتقای آن با استفاده بهینه از فضاهای عمومی خواهد شد. ایران پس از پاکستان دومین کشور پذیرای مهاجران و پناهندگان افغان است. این نوع مهاجرت ها دارای تبعات مثبت و منفی است. کنار گذاشتن تفکر نژادپرستی، موجب افزایش کیفیت رفتار اجتماعی و کنترل هرج و مرج جامعه و همچنین افزایش اشتغال زایی برای اتباع و کنار گذاشتن تفکر انزوا محوری افاغنه البته با در نظر گرفتن محدودیت های جامعه شده و همچنین باعث افزایش کیفیت رفتاری هر یک از قومیت ها و تقویت و ارتقای کل جامعه می شود. مهمانشهر مهاجران افغانستانی شهر سمنان دارای جمعیت زیادی قریب به 4000 نفر است. بررسی لزوم وجود فضاهای فرهنگی و تفریحی در اردوگاه های مهاجرین واهمیت پایداری در این فضاها و به صورت نمونه موردی اردوگاه افاغنه سمنان از اهداف این تحقیقاست. روش تحقیق صورت گرفته کتابخانه ای و میدانی بوده و به صورت مصاحبه با ساکنان مهمانشهر سمنان و در نهایت تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss بوده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده کمبود فضای فرهنگی و تفریحی در اردوگاه ها (به صورت نمونه موردی مهمانشهر استان سمنان) بوده است. وجود فضای آموزشی و تفریحی برای کودکان و اشتغال زایی مخصوصا برای بانوان که نقش کمرنگ ولی عملکردی مهم در خانواده دارند، از اهم است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، فضاهای جمعی ، اردوگاه مهاجرین افاغنه ، شهر سمنان.