مریم موسی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گروه معماری دانشکده هنر و معماری واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران
ژاله صابرنژاد - استادیار گروه معماری دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران جنوب تهران ایران

اختلال بیش فعالی، اختلال عصبی، رشدی است که با سه ویژگی اصلی، بیش فعالی، نارسایی توجه و تکانش گری توصیف می شود و بر 3 تا 7 درصد از کودکان اثر می گذارد اختلال بیش فعالی برای بسیاری از دانش آموزان مشکلات قابل توجهی را بر عملکرد تحصیلی، شناختی، اجتماعی و سپس در بزرگسالی بر عملکرد شغلی و خانوادگی آنها ایجاد می کند.این اختلال روند رشد دوران کودکی را مشکل روبه رو می کند که در صورت عدم درمان، آمادگی کودک را برای پذیرش آسیب های روانی واجتماعی، در سنین بزرگسالی افزایش می دهد. از این رو، توجه به نیازهای ویژه این کودکان در مراکز آوزشی از اهمیتی ویژه برخوردار است هدف این مقاله بررسی اثرات معماری بر رفتار این گروه از جامعه می باشد، به عبارت دیگر به بررسی بهبود زندگی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه بیش فعالی از طریق معماری می پردازد. در مطالعه حاضر با استفاده از روش تحقیق کیفی، زمینه های روانشناسی محیط و ویژگی های محیطی موثر بر میزان بیش فعالی کودکان در مراکز آموزشی مطالعه شده است بدین منظو محتوای کیفی منابع و نظریات پژوهشگران مطرح در این زمینه، در جهت رسیدن به تفسیر و یافتن چهارچوبی برای ارزیابی ویژگی های محیطی موثر بر این اختلال در کودکان، مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نتایج مطالعات نشان داد مولفه هایی همچون: نور، صوت، فضای سبز و مساحت فضا در کاهش بیش فعالی و افزاش تمرکز این دانش آموزان اهمیت بسزایی دارد.

کودکان بیش فعالی، نقص توجه، روانشناسی محیط، مراکز آموزشی