اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (اکت)بر افسردگی، امید به زندگی و شادکامی بیماران دیالیز(بیمارستان امام خمینی شهرستان پارس آباد)

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی، امید به زندگی و شادکامی بیماران دیالیز بیمارستان امام خمینی شهرستان پارس آباد بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران دیالیز بیمارستان امام خمینی شهرستان پارس آباد بود. تعداد 30 نفر بصورت تصادفی انخاب و در دو گروه آزمایش 15 و کنترل 15نفربصورت تصادفی گنجانده شد. در پژوهش حاضر، نسخه ی بسط یافته هیز و همکاران (2013( از طرح درمان پذیرش و تعهد به صورت جلسات گروهی در 8 جلسه یک و نیم ساعته در گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار پژوهش در این تحقیق پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه امید به زندگی میلر و پرسشنامه شادکامی آرگایل و همکاران بود. جهت توصیف داده ها از شاخص های توصیفی و برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین آزمودنی های گروه های آزمایش و کنترل در متغیرهای وابسته (افسردگی، امید به زندگی و شادکامی( تفاوت معنی دار وجود دارد (P<0/001( با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که روش درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش افسردگی، امید به زندگی و شادکامی بیماران دیالیز موثر است.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، افسردگی ، امید به زندگی ، شادکامی ، دیالیز