بررسی اثربخشی آموزش روان شناسی مثبت گرا بر بهزیستی روان شناختی در نومعلمان شهر تهران

زمینه مساله : پژوهش حاضر نشان داده است که بهزیستی در روانشناختی تا حد کمی تحت شرایط محیطی است و در این میان ویژگی های روانشناختی افراد نقش مهمتری دارد. هدف : هدف این پژوهش تعیین میزان اثربخشی آموزش روان شناسی مثبت گرا بر افزایش بهزیستی روانشناختی بوده است. روش : روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایشی و گواه انجام شد. جامعه آماری کلیه نو معلمان دختر دانشگاه فرهنگیان تهران که به شکل تصادفی 30 نفر انتخاب و در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار پژوهش آزمون بهزیستی روانشناختی (RSBWB)بود. آموزش روانشناسی مثبت گرا در 8 جلسه 2 ساعته در هفته یکبار در گروه، آزمایش برگزار و برای تحلیل داده ها، تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها : نتایج حاکی از تاثیر معنادار آموزش روان-شناسی مثبت بر افزایش بهزیستی روانشناختی بود. همچنین نتایج ثبات آموزش در مرحله پیگیری را نشان داد. نتیجه گیری : در حوزه آموزشی با تاکید بر لزوم استفاده از آموزشهای روانشناختی موثر میتوان از روانشناسی مثبت با توجه به جهت و کارکرد آن بر افزایش بهزیستی روانشناختی به شکل گروهی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، روانشناسی مثبت گرا ، نومعلمان ، کیفیت زندگی .