بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر کاهش بیان کلامی خشم، بیان فیزیکی و احساس خشم زنان دارای همسر معتاد در شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت به خود بر کاهش بیان کلامی خشم، بیان فیزیکی و احساس خشم زنان دارای همسر معتاد در شهر مشهد بود. روش پژوهش: از نوع نیمه آزمایشی، به شیوه پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای همسر معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد بود که از طریق نمونه گیری در دسترس و هدفمند 30 نفر انتخاب شدند که به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایشی شفقت به خود و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ازپرسشنامه کنترل خشم اسپیلبرگر (1999)برای سنجش کنترل خشم در مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقهای آموزش درمان شفقت به خود شرکت کردند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره در گروه آزمایش و کنترل نشان داد که آموزش شفقت به خود در مقیاسهای کاهش بیان کلامی خشم F 16/21، بیان فیزیکی خشم F(23/34)در سطح (P> 0/001)و احساس خشم (F=9/11 ,p<0/01)زنان تاثیر معنادار داشت. نتایج این مطالعه نشان داد آموزش مبتنی بر شفقت، روش موثری برای کاهش بیان کلامی احساس و بیان فیزیکی خشم زنان دارای همسر معتاد است

کلیدواژه ها:

شفقت به خود ، کاهش بیان کلامی خشم ، بیان فیزیکی و احساس خشم ، زنان دارای همسر معتاد.