سحر نجارلشگری - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن،تنکابن، ایران.
مریم گلی توانا - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن،تنکابن، ایران.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد نوآوری در آموزش و پرورش به منظور ارائه مدل انجام شد. روش پژوهش آمیخته و از نوع اکتشافی است. در بخش کیفی 10 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. و در بخش کمی جامعه آماری شامل، تمامی روسا و معاونین و مدیران مدارس آموزش و پرورش استان مازندران در سال تحصیلی – 94 95 بودند که 338 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقهای و فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختار یافته و برای بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته بهره برده شد. روایی بخش کیفی از نوع محتوایی و بخش کمی از نوع محتوایی و سازه بود. پایایی ابزار نیز با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ 89٪ محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای کولموگروف اسمیرنف، t تک نمونه، تحلیل عاملی اکتشافی و معادلات ساختاری استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده، نوآوری در آموزش و پرورش دارای 2 بعد سازمانی با پنج مولفه فرهنگ سازمانی، سبک مدیریت آموزش، منابع انسانی، فناوری و مشوق های سازمانی و بعد آموزشی با سه مولفه روش تدریس، محتوای آموزش و روشهای مطالعه دانشآموزان بوده که نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی تایید کننده برازندگی مدل نوآوری در آموزش و پرورش میباشد.

نوآوری، آموزش و پرورش، بعد سازمانی، بعد آموزشی