مهدیه احمدی براورسان - ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی
مریم رفیع زاده افشار - کارشناسی علوم اجتماعی
خدیجه حیدریان ابدر - کارشناسی علوم اجتماعی

تربیت و آموزش و پرورش همواره در هر کشوری از مهمترین موضوعات بوده وهست. در این تحقیق سعی شده است با یک نگاه اجمالی به نگرش مکاتب مختلف نسبت به انسان امروز، و برداشت معنوی و مادی ازانسان، چگونگی تربیت و آموزش کودکان و به تبع جامعهف مورد تحلیل قرار گیرد. ابتدا به نگرش اسلام پرداخته و اینکه اسلام و قرآن ومعصومین چه نگاهی داشته اند و سپس بعضی مکاتب را بررسی نموده ایم. در این تحقیق انسان معنوی و مادی از منظر قرآن و اهل بیت مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین نگاه مادی به انسان از منظر بعضی مکاتب مورد بررسی قرار گرفته است. تفاوت دیدگاه ها می تواند تربیت کودکان را به نوعی به چالش بکشاند. با این مفهوم که آیا برنامه ریزی برای تربیت کودکان با نگاه مادی و معنوی اثربخش است و یا یک نگاه صرفا مادی میتواند راهگشای تربیت کودکان باشد حق طبیعی هر تربیت پذیری است که تحت هدایت و ارشاد یک مربی آگاه و دلسوز، نخست از نقایص وجودی خود برهد و وانگهی به کمالات لایق خود برسد. و همین طور تکلیف کسانی که نفوس انسانی به عنوان ودایع و امانات خدا و خلق، بدان ها سپرده می شود، این است که نسبت به مبانی، مراحل، اصول و روش های تربیتی، وقوف و آگاهی لازم را تحصیل کنند. ورودی های تحصیل آگاهی های لازم برای فرزند پروری، یا دانش دنیاست یا دانش دین. ابزار دانش دنیا سه چیز است: 1. حس 2. عقل 3- شهود. هر این سه هم محدود است و هم خطاپذیر، لذا اطمینان آور نبوده و نیست. اما دانش دین چون از مبدا وحی سرچشمه می گیرد از هر گونه خبط و خطایی پیراسته است. قرآن، گذشته از جنبه هدایتی اش، یک منبع مهم دانشی در باب اصول و روش های تربیتی است. برای سنین مختلف از کودک گرفته تا سالخورده و برای تمامی مراحل زندگی، از پیش از تولد تا هنگامه مرگ.

اسلام، روانشناسی، تربیت، فرزند، مکاتب، مارکسیسم، پست مدرنیسم، فمینیسم