اثربخشی قصه درمانی بر کاهش میزان اضطراب در کودکان 10 تا 12 سال در شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه گویی در کاهش میزان اضطراب در کودکان 10 تا 12 ساله انجام گرفت. در چارچوب روش شبه تجربی در قالب یک طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کودکان 10 تا 12 ساله شهر بندرعباس می باشد که 30 کودک دبستانی که به روش نمونه گیری تصادفی از بین کودکان 10 تا 12 ساله این شهر انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسش نامه: اضطراب اسپنس استفاده شده است. این کودکان به طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. در ابتدا از هر دو گروه از طریق پرسش نامه اضطراب آزمون به عمل آمد. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت تاثیر متغیر مستقل قصه درمانی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. در پایان از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته مشخص شود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کووالیانس مورد تحلیل قرار گرفت. فرضیه 1 آموزش قصه درمانی بر کاهش میزان اضطراب کودکان 10 تا 12 ساله تاثیر دارد، پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر اضطراب ازنظر آماری معنی دار است (P<005/0, F=17/67). این مطلب بدان معنی است که قصه درمانی بر کاهش اضطراب دانش آموزان اثربخش بوده است که با درنظر گرفتن ضریب اتای سهمی، می توان گفت که میزان اثربخشی این آموزش نیز 0/61 می باشد. نتایج نشان داد، قصه گویی در کاهش نشانه های اضطراب در کودکان مضطرب در کودکان و خشمگین موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، اضطراب ، کودکان