مجید سلاجقه - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ( PH.D )

دشت و پلایای سیرجان در حدود مختصات جغرافیایی /10-o56 – /15-o55 طول شرقی و/ 45-o29 o29 عرض شمالی قرار می گیرد که از جنوب به جاده بندرعباس از شمال به شهر بابک از شرق به ارتفاعات بردسیر و از غرب به جاده شیرازی منتهی می شود. آب و هوای منطقه نیمه بیابانی خشک تا شدیداً کویری است متوسط درجه حرارت منطقه 16/2 درجه سانتیگراد گزارش شده است که نوسانات آن شدید می باشد طبق آمار هواشناسی متوسط بارندگی سیرجان 136 میلیمتر در سال بوده است این منطقه به وسیله کوهستانهای اطراف محاصره گشته و ارتفاع متوسط کفه نمکی که شیب بسیار اندک به طرف جنوب غرب دارد 1680 متر است. رودخانه های لاشور – حسین آباد مامان – سرخ – بلورد و تنگوئیه به این منطقه وارد می گردند این رودخانه ها فصلی بوده و در مواقع طغیان فعال هستند که باعث تشکیل مخروط افکنه های1 مختلف در مدخل دشت شده اند وسعت تشکیل مخروط افکنه ها و عمل رودخانه ها در بخش شرقی دشت سیرجان به مراتب زیادتر از قسمت غربی بوده است در حالی که در قسمت غربی تنها مخروط افکنه های کوچک و پراکنده ای تشکیل شده است بر این اساس گرچه یک جبهه آب زیزمینی2 شیرین در قسمت غربی خود نمایی می کند اما جبهه آب شیرین اصلی در مخروط افکنه های بخش شرقی و مرکزی دشت سیرجان قرار دارد که با تماس مستقیم با جبهه آب شور پلایاست.