کمالگرایی و سلامت روان در آثار مولانا

روان درمانی، فرایندی علمی و روشمند است که امروزه برای کمک به افرادی به کار گرفته می شود که مشکلات روانی عملکرد زندگی آنان را مختل کرده است. شیوه ها و روش های گوناگونی وجود دارد که با استفاده از آن می توان گنجایش روانی افراد را افزایش داد تا بتوانند بر مشکلات روحی روانی خود فائق آند و بیشتر از زندگی خویش لذت ببرند. اندیشمندان حوزه روانشناسی در آثار خود، نظریه ها و روش های رواندرمانی بسیاری را ارائه کرده اند. جالب اینجاست که بزرگ مردی چون مولوی نسز قرن ها پیش و با روش منحصر به فرد بسیاری از شیوه ها و روش های روان درمانی مطرح و شناخته شده ی امروزی را در مثنوی به کار برده است. آنچه مولوی از دیگر روان درمانگران متمایز می سازد انتخاب شیوه ای هنرمندانه و نامحسوس در ارائه راهکارهای درمانی به مخاطب است. ابیات ارزشمند مثنوی علاوه بر محتوای عمیق معنوی و عرفانی و کارکردهای متعدد دیگر از دیدگاه روان درمانی نیز می تواند مورد توجه ویژه قرار گیرد و جایگزین مناسبی برای اواع روان درمانی ها نیز باشد. کلیت مثنوی به عنوان اثر منظوم ادبی در شعر درمانی و محتوای اشعار آن از زوایای مختلف می تواند بر مخاطب اثربگذارد و او را درتنگناهای زندگی به سوی آرامش هدایت کند.

کلیدواژه ها:

مولوی ، مثنوی ، روان درمانی ، شیوه ها ، مصداق ها