فرشته ناصحی - آموزگار پایه ششم دبستان ۲۷ رجب گوری

اعمال خشونت بار و رفتارهای پرخاشگرانه بزرگسالان از دیرباز در جوامع بشری شایع بوده است ولی امروزه در اکثر جوامع پدیده ای تحت عنوان پرخاشگری کودکان رواج پیدا کرده است و شیوع رفتار پرخاشگرانه در بین کودکان موجب نگرانی بسیاری از خانواده ها، اولیا، مربیان و مسئولان کشور شده است و همه سعی دارند به نحوی این پدیده را کنترل نمایند. گسترش روز افزون این رفتار نابهنجار بر زندگی انسان ها تاثیرات منفی بسیاری گذاشته است و آرامش و احساس ایمنی را مورد تهدید قرار می دهد پرخاشگری به هر گونه رفتار معطوف به هدف آسیب رساندن یا مجروح ساختن موجودی دیگر که به منظور اجتناب از رفتاری مشابه برانگیخته می شود اطلاق می گردد (B > ؛C؛> ؛... در تربیت اجتماعی کودک هیچ رفتاری به اندازه پرخاشگری قابل اهمیت نبوده چرا که پرخاشگری بر خلاف سایر مشکلات دوران کودکی در طول زمان نسبتا پایدار می ماند و اگر این اختلال در کودکی درمان نشود ممکن است در بزرگ سالی به یک شخصیت ضد اجتماعی تبدیل گردد. (هیوز= A> ؛C@<؛) خشم برای قرن ها موضوعی بوده که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. نوشته های اولیه در مورد خشم به فلاسفه غربی دوران باستان بر می گردد و افلاطون و ارسطو را می توان به عنوان پایه گذاران مطالعه در این زمینه نام برد. فروید پرخاشگرری را رفتاری غریزی می داند. به عقیده کنراد لورنز، پرخاشگری که موجب آسیب رساندن به دیگران می گردد. از غریزه جنگیدن بر می خیزد که مشترک بین انسان و سایر ارگاسم ها است (B > ؛C؛> ؛). دکتر ناصر صافی در مورد پرخاشگری کودکان در مقاله ای در این زمینه می نویسد: پرخاشگری از رایج ترین واکنش های کودک نسبت به ناراحتی ها و ناکامی های او است. پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای و توصیفی انجام شده است و در آن سعی شده به بررسی مهمترین عللی که موجب بروز پرخاشگری در کودکان می شود بپردازد.

پرخاشگر، خشم، علل پرخاشگری