سهیل سروشیان - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

حملات موضعی در محیطهای کلریدی بیشتر به شکلهای خوردگی شکافی و حفره ای پدیدار می شوند. خوردگی شکافی به عنوان یک شکل خاص خوردگی موضعی با موقعتی از پیش تعیین شده است ، که غالبا درشکافهای باریک که میزان اکسیژن در انها ناچیز است و محلول الکترولیت به صورت ساکن موجود است اتفاق می افتد دراین پژوهش با توجه به کاربرد گسترده الیاژ الومینیوم 7075 به ویژه 7075-T6 درصنایع هواپیمایی تاثیر دامنه فواصل شکاف ایجاد کننده خوردگی شکافی میزان تخریب فلز و رفتار الیاژ در محلولهای ابی محتوی کلرید سدیم تحت شرایط شکافی تعیین شده است پس از مشخص شدن رفتار الیاژ الومینیوم 7075-T6 درهریک از محلوهای کلرید سدیم با غلظت 1/0 و 1 مولار توسط رسم منحنی پلاریزاسیون سیکلی ازمایشهای پتانسیو استاتیک تحت شرایط شکافی حاصل از سل الکتروشیمیایی ساخته شده بدن منظور انجام شد. با توجه به تحقیق صورت پذیرفته برروی الیاژ فوق الذکر میتوان اظهار نمود که با افزایش غلظت یون کلرید در محلول ابی و افزایش پتانسیل در هر غلظت یون کلرید گستره فواصل شکاف موجب خوردگی شکافی در این الیاژ بازتر می گردد.

الیاژ الومینیوم T6-7075، خوردگی شکافی، فاصله شکاف، کلرید سدیم