عمار نوری - گروه مهندسی معدن پژوهشکده صنایع معدنی و انجمن پژوهشگران جوان
محمد رنجبر - گروه مهندسی معدن پژوهشکده صنایع معدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان
غلامرضا لنگری زاده - مجتمع مس سرچشمه شرکت ملی مس ایران
صدیقه زیدابادی - مجتمع مس سرچشمه شرکت ملی مس ایران

برای رسیدن به بیشینه کارایی در هرمرحله از پرعیارسازی فلوتاسیون باید تا زمانی ادامه یابد که عیار لحظه ای کنسانتره به عیار خوراک نزدیک شود بنابراین در صورتی که کنسانتره سلولهای انتهایی یک ردیف عیاری پایین تر از اندازه خوراکداشته باشد بهتر است با کنسانتره پرعیار سلولهای قبلی ترکیب نشده و به جریانی که عیاری مشابه دارد اضافه شود در نمونه گیری های انجام شده از سلولهای پرعیار کنی اولیه کارخانه پرعیارسازی 1 مجتمع مس سرچشمه مشخص شده است که عیار کنسانتره سلولهای انتهایی کمتر از حد خوراک بوده و براین اساس پیشنهاد شده است که کنسانتره این سلولها به ابتدای مدار بازگردانده شده و ب خوراک مخلوط گردد. دراین پژوهش رفتار فلوتاسیون خوراک سلولهای پرعیارکنی اولیه و مخلوط این خوراک با کنسانتره سلولهای انتهایی مدار پرعیارکنی اولیه با روش حد شناورسازی مقایسه شده است نتایج این ازمون ها نشان دهنده تاثیر منفی اختلاط دو جریان ذکر شده بر بازیابی و عیار می باشد.

بیشینه کارایی، فلوتاسیون، پرعیارکنی اولیه، حدشناورسازی