مطالعه حق بهداشت و سلامت در حقوق ایران

این مقاله تحت عنوان مطالعه حق بهداشت و سلامت در حقوق ایران و با هدف تبیین حق بهداشت و سلامت در حقوق ایران انجام شد. روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی استفاده شده است. فرضیه اصلی این پژوهش بیان می دارد که در حقوق ایران بر حق بر بهداشت و سلامت توجه ویژه ای شده و قوانین و مقررات جامعی در این زمینه وجود دارد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که در ایران، قانون اساسی و بسیاری از اسناد بالادستی این حق را به عنوان یک حق بنیادین به رسمیت شناخته اند و آن را در نظام حقوقی خود شناسایی کرده اند. اصول مختلف قانون اساسی از جمله اصل 29 ، حق بر خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت های پزشکی را برای همگان به رسمیت می شناسد. انعکاس دیگر حق بر سلامت در قوانین ایران، سند چشم انداز بیست ساله، برنامه توسعه اقتصادی - اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و قوانین مربوط به بیمه است. در راستای تحقق حق بهداشت و سلامت دولت موظف است که یک برنامه جامع یا سیاست ملی برای تحقق آن در نظر بگیرد و در جهت ایجاد شرایط مناسب برای دسترسی همه افراد ملت به بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی تلاش کرده و با سیاست گزاری و برنامه ریزی مناسب به حمایت کیفری از این حقوق بپردازد

کلیدواژه ها:

حق بهداشت ، حق سلامت ، قانون اساسی ، حقوق ایران