محدودیت ها و موانع مطالبه وجه التزام در حقوق موضوعه ایران و فقه امامیه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 631

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCV02_250

تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1399

چکیده مقاله:

این پژوهش با هدف بررسی محدودیت ها و موانع مطالبه وجه التزام در حقوق موضوعه ایران و فقه امامیه انجام یافته است. روش کار در این تحقیق تحلیلی- توصیفی می باشد که با تکنیک مطالعات کتابخانه ای- اسنادی کار شده است. وجه التزام عبارت است از؛ خسارتی است که طرفین در هنگام انعقاد عقد یا بعد از آن و قبل از وقوع عهد شکنی در قرارداد تعیین نموده اند و موضوع آن می تواند وجه نقد یا هرچیز دیگری که دارای ارزش مالی است، باشد. اصولا0 ماهیت حقوقی وجه التزام خسارت است؛ هرچند با توجه به دیدگاه دوگانه ی قانون گذار ایران و فقه که با وجود خسارت دانستن مبلغ التزام آن را غیرقابل تعدیل می داند می توان گفت که: شرط مزبور، واجد خصوصیت تضمینی و کیفری نیز هست. بطور کلی قوانین و حقوق ایران در مورد وجه التزام و محدودیت ها و موانع مطالبه آن دارای خلاء های قانونی می باشد و با توجه به گستردگی این شروط در قراردادها و به کارگیری زیاد آن باید مواد قانونی متناسب و ساختارمند در این زمینه تدوین و تصویب شود. ماده 230 قانون مدنی به عنوان اصلی ترین ماده مرتبط با وجه التزام مورد بازنگری و اصلاح قرار گیرد. در نهایت مطالبه وجه التزام در حقوق ایران دارای محدودیت ها و موانع و نیز شرایط و ویژگی های مشخص و صریحی نبوده و دارای کاستی های ساختار می باشد.

نویسندگان

علیرضا هاتف

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل،