ادله حقوقی حریم خصوصی با تاکید به حریم وسایل نقلیه

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 284

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISCV02_210

تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1399

چکیده مقاله:

به رسمیت شناختن و احترام به حق حریم خصوصی و لزوم وجود مقررات و قواعدی ناظر بر رعایت حق اشخاص بر تنها بودن نه تنها به تامین بیش تر آزادی آنان کمک می کند بلکه ورود به قلمرو خصوصی اشخاص توسط ماموران دولتی را با مقرر نمودن تشریفات و ضوابطی در راستای اجرای تفتیش و بازرسی محدود می نماید. در راستای تامین حق مذکور اصل 22 قانون اساسی مقرر نموده است که: (حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است مگر در مواردی که قانون تجویز کند.)متاسفانه در حقوق ایران، تعریف صریح و مشخصی از حریم خصوصی ارائه نشده است و در قوانین ایران نیز اعم از اساسی یا عادی،عبارت(حریم خصوصی) مورد استفاده قرار نگرفته است. ارائه تعریفی از حریم خصوصی دشوار است؛زیرا مفهومی نسبی است به طوری که ممکن است موضوعی در کشوری داخل در مفهوم حریم خصوصی تلقی شود در حالی که در کشور دیگری چنین نباشد. می توان حریم خصوصی را این چنین تعریف کرد: ( قلمرویی از زندگی هر فرد است که آن فرد نوعا0 و عرفا0 یا با اعلان قبلی، انتظار دارد دیگران بدون رضایت وی به اطلاعات راجع به آن قلمرو دسترسی نداشته باشند، یا به آن قلمرو وارد نشوند یا به آن قلمرو نگاه یا نظارت نکنند یا به هر صورت دیگری وی را در آن قلمرو مورد تعرض قرار ندهد. منازل و اماکن خصوصی،جسم افراد، اطلاعات شخصی و ارتباطات خصوصی از مهم ترین مصادیق حریم خصوصی هستند.یکی از اقداماتی که ناقض حریم خصوصی قلمداد می شود،( بازرسی و تفتیش)است. باتوجه به استثنایی بودن این اقدام، ضروری است که در قوانین آیین دادرسی کیفری بایستی حدود و ثغور این اقدام مشخص گردد.

نویسندگان

رضا کهساری

عضو هیات علمی و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحدسمنان

ابراهیم رکن آبادی

دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق خصوصی دانشگاه آزاداسلامی واحدسمنان