مقایسه دو مفهوم حل و فصل اختلافات قضایی(JDR )و داوری قضایی در حقوق تطبیقی ایران و رژیم های دیگر حقوقی بین المللی

در این پژوهش، سعی بر تطبیق و بررسی توامان دو مفهوم .1 حل و فصل اختلاف قضایی (JDR) در سطوح قضایی بین المللی و .2 داوری قضایی در نظام حقوقی- قضایی جمهوری اسلامی ایران، به قصد رفع خلاهای موجود در نظام داوری ایران و بسط مزایای آن در عرصه بین المللی با تطبیق رویکردهای حل اختلاف در سطوح بین الملل است.نتایج این پژوهش اینگونه نشان داد که یکی از گسترده ترین زمینه ها برای حل اختلاف در عرصه کنونی بین الملل ، حل و فصل اختلاف، قبل از محاکمه است. در شهر ادمنتون در استان آلبرتای کانادا پرونده ای در راستای بهبود امنیت قضایی خانواده ها و جوانان تشکیل شد، مفاهیمی از قبیل سوتفاهم های قضایی ، چشم پوشان ها و .... ، وکلای درگیر در این مساله را نسبت به این راه حل مجاب کرد که لازم است دعاوی مورد ارجاع به آنها که به این موارد مبتلا هستند، پیش از بررسی در دادگاه و قرارگیری در ریل محاکمه، در چهارچوب دیگری که بعدا عنوان حل و فصل اختلافات قضایی (JDR) به خود گرفت، مورد کاوش قرار گیرند. سوی دیگر این پژوهش، بررسی عملکرد نهاد داوری و میانجیگری، به عنوان ابزار حل و فصل دعوا با همان رویکرد ورود قبل از محاکمه، در حقوق داخلی ایران است. طبق قانون آیین دادرسی مدنی، بابی نسبت به امر داوری به قصد حل و فصل اختلافات حقوقی تصویب شده است که بهره مندی از آن به برقراری عدالت اجتماعی و نظم عمومی و تسریع روند حل اختلافات و مخصوصا کاهش پرونده های محاکم قضایی منجر می شود. این پژوهش قصد دارد با بررسی تطبیقی این دو نظام حقوقی، نسبت به مزایا و معایب این مقایسه در راستای بهبود عملکردهای این دو نهاد قدم بردارد.

کلیدواژه ها:

داوری ، داوری بین المللی ، حل اختلاف ، حقوق تطبیقی ، رژیم های حقوقی