تاثیر اعتیاد و مواد مخدر در طلاق

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر اعتیاد و مواد مخدر بر طلاق میباشد. در فقه اسلامی ازدواج و تشکیل خانواده، مستحب موکد ومتقابلا0 طلاق و فروپاشی ارادی خانواده مذموم و در روایات مبغوض الهی عنوان شده و از عواملی است که موجب لرزش عرش الهی شمرده شده است. ولی با این وجود طلاق حرام نیست و به اقتضاء شرایط خاصی که پیش می آید و امکان صلح و سازش به هیچوجه وجود نداشته باشد تجویز شده است. اصل اولیه در اسلام این است که طلاق در دست مرد است و تعبیر کنایی در روایت نبوی الطلاق بید من اخذ بالساق یعنی طلاق در دست شوهر میباشد، حاکی از آن است . حتی در جایی که دادگاه با درخواست طلاق از طرف زوجه به نفع وی حکم میکند ابتدا شوهر را ملزم به طلاق همسرش میکند و سپس در صورت امتناع زوج، زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می شود. در حقوق مدنی ایران که مطابق فقه امامیه تدوین شده است در جهت احقاق حقوق زن بارها مواد مربوط به حق درخواست طلاق از طرف زوجه، به نفع زوجه اصلاح شده است که در نهایت با اصلاح تبصره الحاقی ماده 1130 قانون مدنی توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال 1381 و مشخص کردن پنج مورد به عنوان برخی از مصادیق آن ، موارد درخواست طلاق به دلیل عسرو حرج توسعه یافته است. در این تحقیق تاثیر اعتیاد زوج به مواد مخدر، به عنوان یکی از مصادیق عسرو حرج در بند 2 تبصره الحاقی ماده 1130 قانون مدنی با تاکید بر آراء برخی از پرونده های محاکم در سالهای 90 و 91 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان میدهد در صورت وجود مدارک و مستندات اثبات کننده عسرو حرج زوجه در محکمه با شرایط مندرج در ماده 1130 ، محاکم خانواده به نفع زوجه حکم صادر نموده اند و بعضا که حکم به نفع زوج داده شده یکی از شرایط موجوددر ماده 1130 احراز نشده است چنان که یا عسرو حرج شدید نبوده که به اساس زندگی خانوادگی لطمه واردکند یا سوءمعاشرت ناشی از اعتیاد مستمر نبوده و شوهر یا اعتیاد نداشته یا ترک نمودهاست که در این گونه موارد با تاکید بر حفظ کیان خانواده و جلوگیری از اثرات زیان بار فردی و اجتماعی آن به خصوص برای فرزندان، حکم به طلاق صادر نشده است.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، طلاق ، مواد مخدر ، خانواده