علی رحمتی زاده

مسکن بعنوان محل سکونت و اسایش یکی از نیازهای اولیه بشر و از نخستین مسائلی است که انسانها همیشه بدنبال یافتن پاسخی مناسب و منطقی برای آن بوده اند بنابراین وقتی به معماری بومی می پردازیم مسکن جای ویژه ای را در بر می گیرد زیرا بعنوان اصلی ترین بنایی است که مربوط به انسان و زندگی او م ی شود و انسان بیشترین زمان خود را در آن می گذراند پس در طراحی آن سعی شده که از بهترین الگوهای بومی در طراحی استفاده شود این موضوع در معماری بومی هر منطقه صادق است زیرا معماران بومی کوشیده اند تا بهترین شرایط چه از نظر تهیه مصالح و تکنیک ساخت و چه از نظر ایجاد اسایش رادر بنا فراهم کنند. دراینمقاله سعی شده تا به این مسائل پرداخته شود که معماری بومی مازندران تحت چه شرایط ایجاد شده و دارای چه خصوصیاتی می باشد و اینکه چه تفاوتهای با معماری استانهای مجاور و مشابه خوددارد البته بیشتر توجه برروی معماری مسکونی می باشد

استان مازندران، معماری بومی، جغرافیا، خانه های شهری، بافت شهری، بناهای عمومی