بررسی صفت های کوتاه در مقایسه با صفت های بلند

  بررسی صفت های کوتاه در مقایسه با صفت های بلند   در زبان روسی     حسین غلامی [1]   مژده دهقان خلیلی [2]   تاریخ دریافت: 15/8/90   تاریخ تصویب: 10/2/91     چکیده   در زبان روسی، صفت های کوتاه در کنار صفت های بلند، به عنوان گونه­ای از صفت های بلند به کار می روند. گاه کاربرد یکی از این صفت ها به استفاده از دیگری ترجیح داده می­شود و علت این ترجیح، با مسائلی متفاوت همچون سبک، معنا، نقش در جمله، تغییر پذیری و یا تغییر ناپذیری آن­ها ارتباطی تنگاتنگ دارد؛ از این روی، بسته به اینکه کدام گونه از صفت ها در کدام ساختار جمله مناسب­تر است، باید یکی از آن­ها را برگزید؛ همچنین نباید این صفت ها را با مقوله­های شبیه آن از لحاظ تلفظ و نوشتار (صفت های فعلی، قید ها، مقوله قید حالت و модальные слова یعنی کلمه هایی که به کمک آن­ها، گوینده ارتباط جمله خود را با واقعیت نشان می­دهد) اشتباه گرفت.   در زبان روسی، برخی اقسام کلام همچون صفت های کوتاه، صفت های فعلی و قید های فعلی، بیشتر در زبان رسمی و ادبی استفاده می شوند؛ اما این بدان معنا نیست که در زبان محاوره کاربرد ندارند.   به طور کلی، صفت های بلند به لحاظ صرف شدن، هماهنگی با اسم و کاربرد بیشتر در زبان روسی، برای دانشجویان خارجی ملموس ترند؛ بدین سبب، در پژوهش حاضر، بیشتر بر صفت های کوتاه و در صورت نیاز، مقایسه آن ها با صفت های بلند تاکید کرده ایم تا به کمک شیوه آموزشی گذر از مطالب آسان به سوی مطالب مشکل­تر، این گونه صفت ها را نیز بیشتر بررسی و مطالعه کنیم.     واژه­های کلیدی : صفت های کوتاه، صفت های بلند، سبک علمی، زبان محاوره، تکیه، ترکیبات ثابت.   [1] . دانشیار گروه زبان روسی، دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران [e-mail]   [2] . دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی، دانشگاه ملی تربیت معلم مسکو [e-mail]

کلیدواژه ها:

صفت های کوتاه ، صفت های بلند ، سبک علمی ، زبان محاوره ، تکیه ، ترکیبات ثابت