مرتضی فرامرز - کارشناسی رشته معماری دانشگاه سوره تهران(عضو باشگاه پژوهشگران جوان)

در اولین سالهای دهه 1340 خورشیدی تغییری در ساختار اجتماعی و اقتصادی روستاهای ایران پدید امد و نظام دیرپای زمین داری دگرگون شد تا پیش از پیدایش شرایط جدید که در نهایت به اصلاحات ارضی انجامید دولت ها بر درامد حاصل از تولید کشاورزی متکی بودند اصلاحات ارضی در ایران از سویی بخش کثیری از دهقانان را از ستم ارباب رهانید و از سویی دیگر با حذف مدیریت تولید زراعی و کشاندن سرمایه ها از روستاها به شهر افول تولید کشاورزی و مهاجرت به شهرها را باعث گردید. روستای پس از اصلاحات ارضی تحت تاثیر این پیامدها به شهر وابسته گشت الگوی گسترش و معماری شهری را پذیرفت و خزشی تدریجی از موقعیت پیشین به سمت جاده به مثابه شریان دس ترسی و بهره مندی از خدمات شهر را اغاز کرد.

اصلاحات ارضی، مهاجرت، توسعه بافت روستایی، خزش بافت، سیمای روستایی، مسکن روستایی