مهدی سلمانی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه صنعتی اصفهان

رواج زبان فارسی و شعر و شاعری در کشور پهناور هندوستان (وپنجاب)، چند قرن پیش از حکومت سلاطین گورکانی یعنی از قرن ششم هجری آغاز شده بود؛ اما از قرن دهم به بعد، بازار زبان و ادب فارسی در قلمرو آنان بسیار پر رونق بود و شعرا، ادبا و نویسندگان فارسی زبان بسیاری در این دیار سر برآوردند. جمله این شاعران جوت پرکاش مل رای، معروف به لال لعل منشی و متخلص به پرکاش منشی و شاعر هندوی پارسی گوی سده ( 12 ق/ 18 م) است. درباره زندگی او اطلاعی در دست نیست جز این که وی دیوان پدرش شوقی و نیز مجموعه نوشته های او را گردآورد و این مجموعه را گلدسته سخن نام نهاد. پرکاش داستان عشق سسی و پنون را، که یکی از معروف ترینداستان های عاشقانه پنجاب است به صورت مثنوی سروده و آن را دستور عشق نام نهاده است. این داستان که در سال 1136 هجری سروده شده و 2347 بیت دارد در 94 برگ و 13 سطر، با خط نستعلیق خوش؛ در نسخه ای که آغاز آن افتاده، به دست کاتبی به نام میر محمد اسلم در ( 1154 ق) کتابت شده است. این نسخه منحصر به فرد در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است.

سسی و پنون، لاله جوت پرکاش مل رای، لعل منشی، دستور عشق