مصطفی صیرفیان پور - کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه یزد

از منظر فلسفه و عرفان اسلامی خلقت ، خصلتی طیف گونه یا تغییری تدریجی و پیوسته دارد خصلتی که در دو ساحت ظرف و مظروف معماری نیز رواست . جامعه مظروف معماری امروز بر خلاف جامعه همگن و پیوسته دیروز دچار انقطاع شدهاست انقطاع در دو ساحت زمان و مکان انقطاع مردم از گذشته خود گسست نسلها و از یکدیگر . این انقطاع در حد فاصل خانواده هسته ای و جامعه رخ داده است ایجاد پیوستگی معلول جاری شدن مفهوم تدریج در روابط افراد جامعه است برای تحقق این امر حلقه ای مولد ولی مفقوده وجود دارد که مرتبه ای دیگراز مراتب اجتماعی است؛ خانواده گسترده. این مقاله تلاشی است در جهت احیای شیوه زندگی خانواده گسترده به عنوان مرتبه ای ا زجامعه که زنده است و بستر پیوستگی و زندگی را در جامعه فراهم می اورد. با توجه به علل افول خانواده گسترده ایدئوگرام خانه این خانواده با نظر به سرمشق درخت شکل گرفته است این مقاله به خصیصه مهم خانه ایرانی که همانان حالات میانی فراموش شده در مظروف و ظرف معماری است توجه دارد.

تدریج ، پیوستگی، خانواده هسته ای، خانواده گسترده، خلوت، محصوریت