طراحی مدل اثر اهرمی تکنولوژی اطلاعات بر بهبود مزیت رقابتی پایدار با نقش میانجی هوشمندی سازمانی و قابلیت اشتراک دانش در SME

هدف: هدف این پژوهش طراحی الگویی برای بررسی چگونگی تاثیر قابلیت های پویای فناوری اطلاعات با نقش میانجی هوشمندی سازمانی و قابلیت اشتراک دانش بر بهبود مزیت رقابتی در کسب وکارهای کوچک و متوسط (SME) فعال در حوزه فناوری اطلاعات استان تهران است. روش شناسی: روش پژوهش در این مقاله توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل مجموعه شرکت های کوچک و متوسط فعال در حوزه فناوری اطلاعات استان تهران است. روش نمونه گیری در این کار پژوهشی طبقه ای- نسبتی بوده و در همین راستا، تعداد 210 پرسشنامه بین مدیران و کارشناسان ارشد شرکت های مورد مطالعه توزیع شد. سپس، با استفاده از روش تجزیه و تحلیل عاملی تاییدی روایی پرسشنامه ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، برای آزمون فرضیه های پژوهش از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته: نتایج مدل ساختاری نشان داد که قابلیت های پویای فن آوری اطلاعات  (46/0β =) و همسان سازی فن آوری اطلاعات (52/0β =) اثر مثبت بر روی قابلیت اشتراک دانش و زیرساخت های فن آوری اطلاعات تاثیر قابل ملاحظه ای را بر روی همسان سازی فن آوری اطلاعات داشتند (82/0β =). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دادند که قابلیت های پویای فناوری اطلاعات از طریق دو متغیر میانجی قابلیت اشتراک دانش و هوشمندی سازمانی بر بهبود مزیت رقابتی کسب وکارهای کوچک و متوسط تاثیر مثبت دارند.

کلیدواژه ها:

قابلیت های پویا ، هوشمندی سازمانی ، اشتراک دانش ، مزیت رقابتی ، فن آوری اطلاعات