شبنم ریحانپور
زهرا خدارحم پور - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
مهدی سلطانی حویزه - عضو هیات علمی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

افزایش تحمل به شوری در جو نیاز اساسی جهت پایداری تولید این محصول در مناطق شور محسوب می شود. تحقیق حاضر به­منظور مطالعه تنوع ژنتیکی در 20 رقم جو زراعی در شرایط تنش شوری جهت شناسایی متحمل ترین ارقام در مراحل جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه براساس صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک انجام شد. این تحقیق در سال 1394 در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در مراحل رشد اولیه گیاهچه به­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار شامل 20 رقم جو زراعی به­عنوان عامل اول و تنش شوری با کلرید سدیم در 4 سطح صفر (آب مقطر)، 5، 10 و 15 دسی­زیمنس بر متر به­عنوان عامل دوم اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین ارقام از نظر اغلب صفات مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود داشت که نشان­دهنده وجود تنوع کافی بین ارقام می باشد. تجزیه به مولفه های اصلی، 11 صفت بررسی­شده را به 2 مولفه تقسیم و بر اساس آن 62 درصد از کل تغییرات داده ها را توجیه نمود. تجزیه خوشه ایی ارقام را به 3 خوشه تقسیم نمود. از جمع بندی نتایج تجزیه به مولفه های اصلی، نمودار بای پلات و تجزیه خوشه ای مشخص شد که ارقام گرگان، کویر، به­رخ، ترکمن و زرجو تحمل بهتری به تنش شوری نسبت به سایر ارقام داشتند و در مرحله بعدی ارقام فجر30، صحرا، ریحان 48 و کارون قرار گرفتند.

تجزیه به مولفه های اصلی, تجزیه خوشه ای, تنوع ژنتیکی, جو, کلرید سدیم