بررسی تاثیر تزریق تایلوزین در دوره خشکی بر عملکرد و فراسنجه های خونی گاوهای شیری، پس از زایش

با هدف بررسی تاثیر تزریق تایلوزین به گاوهای شیری در دوره خشکی بر توان تولیدی، ترکیب های شیر و برخی از فراسنجه های خونی در دوره شیردهی بعدی، 120 راس گاو هلشتاین با میانگین وزن 20±720 کیلوگرم در زمان خشک کردن به تیمارهای آزمایشی بدون تزریق تایلوزین (تیمار 1: تیمار شاهد)، تزریق 025/0 (تیمار 2: LT ) و 05/0 ( تیمار 3: HT) میلی لیتر تایلوزین 20 درصد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز به مدت سه روز پس از خشک کردن گاو، اختصاص داده شدند. نمونه های خون برای تعیین فراسنجه های بیوشیمیایی در زمان خشک کردن گاو، روز زایش و 7، 14 و 21 روز پس از زایش گردآوری شدند. اطلاعات مربوط به تولید و ترکیب های شیر تا 4 ماه پس از زایش گردآوری شدند. تفاوت در غلظت پروتئین کل سرم بین تیمارها تمایل به معنی داری داشت (051/0P=). فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) و آلکالاین فسفاتاز (ALP) در گروه شاهد کمتر بود (05/0P<). فعالیت کراتین کیناز (CK) با تزریق تایلوزین تمایل به معنی داری داشت (053/0P=). تولید و ترکیب های شیر، شمار یاخته های بدنی (SCC)، فراسنجه های گوساله زایی و ناهنجاری های مرتبط با زایمان تحت تاثیر تزریق تایلوزین قرار نگرفتند (05/0P> ). رخداد ورم پستان در گاوهایی که به آن ها تایلوزین تزریق شده بود، به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). نتایج نشان داد، تایلوزین تغییر قابل توجهی در فراسنجه های سرم ایجاد نمی کند ولی در کاهش رخداد ورم پستان موثر بوده و تاثیر منفی بر زایمان و نا هنجاری های حین زایمان و تلفات گوساله تا دوماهگی نداشته است.

کلیدواژه ها:

تایلوزین ، دوره خشکی ، گاوهای شیری