سیاوش سلمان شوکتی - دانشجو برق مخابرات،دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری،
محسن کاظمی - کارشناس ارشد برق مخابرات،مدرس دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری

با توجه به محدودیتهای سیستمهای ارتباطی،ناوبری و نظارتی CNS زمینی در کوه ها،جنگلها،مناطق کویری وبرخی مناطق دیگر رویکرد ناوبری هوایی ازسیستمهای زمینی به سیستمهای هوایی تغییر کرد. به طوری که ابتدا سیستم های ماهواره ای نقش سیستم مکمل را داشتند سپس به عنوان سیستم های اولیه به کار گرفته شدند. و در حال حاضر به عنوان تنها سیستم اصلی نقش ایفا می کنند. ناوبری ماهواره ای نیز دارای محدودیت هایی می باشد که هر روزه در حال بررسی و برطرف شدن می باشند تا سیستمها اطلاعات دقیقتری در اختیار کاربران قرار دهند، تا پروازی سالم داشته باشیم. باتوجه به اینکه ناوبری نوین، رویکردی به سمت سامانه های ناوبری ماهواره ای جهانی((GNSSداشته است سیستم های زیادی در این میان نقش ایفا میکنند که در سلامت یک پرواز نقش مستقیم دارند و همچنین با توجه به این موضوع که پروازها از حالت دستی به سمت اتوماتیک شدن هستند و این رویکرد وجود دارد که پروازها با کمترین دخالت انسان باشند و کاربر تنها نقش نظارتی داشته باشد. یکی از سیستمهایی که با رویکرد ناوبری ماهواره ای نقش اساسی در یک پرواز دارد FMS یا سیستم مدیریت پرواز است که با نظارت خلبان امکان پرواز اتوماتیک را فراهم میکند. این سیستم برای انجام یک پرواز سالم و قابل اطمینان نیاز به اطلاعات دقیق ناوبری دارد. در این مقاله نقش سنسورهای ماهوارهای ورودی به FMS مورد بررسی قرار میگیرند.

FMS-GNSS-GPS-CNS