محمدصادق زمانی - استادیاردانشگاه یزد، پردیس علوم، دانشکده علوم ریاضی
سجاد صادقیان بافقی - دانشجوی دکتری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده هوافضا

در فرآیند درگیری رهگیر و هدف، طراحی مسیر و تدوین قانون هدایتی که بیشترین کارایی را داشته باشد همیشه مدنظر بوده است. به منظور بررسی کارایی و قانون هدایت و به طور کلی فرآیند رهگیری، معیارهای مختلفی همچون سادگی پیاده سازی، نیاز کمتر به داده های هدف و احتمال برخورد به هدف از جمله موارد مطرح هستند. از میان این عوامل و دیگر عوامل موثردر ارزیابی عملکرد ره گیر، احتمال اصابت مهمترین و گویاترین متغیر است. در مواردی که رهگیر علاوه بر فاز پیش تنظیم طی فاز آشیانه یابی نیز به رهگیری هدف می پردازد، متغیر احتمال اصابت وابسته به سناربو و مسیر حرکت رهگیر و هدف میشود. سهم مهمی از احتمال اصابت رهگیر وابسته به طراحی مسیر پیش تنظیم است. در این مقاله ابتدا به کمک روش گرادیان بوستینگ یک مدل برای پیش بینی احتمال اصابت با دقت مناسب ارائه میشود سپس علاوه بر محاسبات هندسی و با استفاده از مدل پیشبین احتمال اصابت متغیرهای مسیر پیش تنظیم به گونهای انتخاب میشوند که احتمال اصابت بیشینه شود. کارایی این روش با استفاده از شبیه سازی سناریوهای مختلف ارائه خواهد شد.

احتمال اصابت، روش گرادیان بوستینگ، روش مونت کارلو، قانون هدایت، یادگیری ماشین.