بررسی ارتباط بین بارکاری ذهنی با فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه در سال1397

زمینه و هدف: پرستاران عمدهترین بخش نیروی انسانی نظام بهداشتی و سلامت را تشکیل میدهند و یکی از ارکان مراقبتمطلوب در بیمارستان بوده و کیفیت خدمات آنها میتواند تحت تاثیر عوامل مخربی مانند فرسودگی شغلی قرار گیرد و منجربه افزایش غیبت، کاهش انرژی و افت کیفیت شود. پرسنل پرستاری در مراکز درمانی در مقایسه با سایر افراد باید فشار وبارکاری بیشتری رار تحمل کنند که این امر خود شاید بتواند از علل فرسودگی شغلی در آنان باشد. مطالعه حاضر با هدفبررسی ارتباط بین بارکاری ذهنی با فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه در سال 1397صورت گرفت.مواد و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است که به صورت سرشماری تعداد 130 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه انتخاب شدند. میزان بارکاری ذهنی و فرسودگی شغلی آنها با استفاده از پرسشنامه بارکاریذهنی NASA-TLx و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش سنجیده شد. داده های جمع آوری شده در نرم افزار Spss23 واردکرده و با استفاده از آزمونهای آماری Chi-Square و ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی پرستاران 3/4±36/7 سال بود. 55 نفر زن (42%) و 75 نفر (58%) مرد بودند. نتایج این مطالعه نشان داد ابعاد فرسودگی شغلی مورد بررسی، خستگی هیجانی در 25/5% از افراد مورد مطالعه کم، در 33/3% از موارد متوسط و در 41/3% متوسط به بالا بود. در بعد عدم موفقیت فردی 71/5% موارد در سطح کم، 6/9% متوسط و 21/6% از موارد متوسط به بالا بودند. در بعد مسخ شخصیت 39/6% کم، 25/8% متوسط و 34/6% متوسط به بالا بودند. نتایج بارکاری ذهنی در ابعاد فشار ذهنی، فشار فیزیکی و کارایی بیشترین میزان، در بعد ناکامی و سرخوردگی کمترین میزان فرسودگی و فشار زمانی و تلاشو کوشش متوسط بودند. بین فرسودگی شغلی با سن، جنس، تاهل، سابقه کار، نوبت کاری رابطه معنی داری بود (P-value≤0.05). بین بارکاری ذهنی با سن، سابقه کار و نوبت کار رابطه معنی داری بود (P-value≤0.05)، اما با جنس و تاهلرابطه معنی داری یافت نشد (P-value≥0.05). بین فرسودگی شغلی با بارکاری ذهنی رابطه معنی داری یافت شد (P-value≤0.05).نتیجه گیری: بارکاری منجر به افزایش فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری خواهد شد.با توجه به مشکلات جسمی، روانی واجتماعی ناشی از فرسودگی شغلی، کلیه محققین بر روشهای پیشگیری از آن تاکید دارند. بنابراین ایجاد سیستم هایحمایتی قوی در محیط کار و خارج از آن روشی موثر برای پیشگیری از فرسودگی شغلی است. همچنین توجه به توسعه روابطبین فردی و کنترل و تغییر در عواملی مانند ساعت و شیفت کاری، میتواند باعث کاهش فرسودگی عاطفی و افزایش سطحپیشرفت و ارتقای شخصی کارکنان گردد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، بارکاری ذهنی ، پرستار