ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی در پرستاران با روش های MAPO و DINO و PTAI

زمینه و هدف: شغل پرستاری به لحاظ شرایط دشوار روانی، اجتماعی و سازمانی در زمره مشاغل سخت و زیان آور طبقهبندی شده و بعلت نیازمندیهای فیزیکی، پرستاران در معرض خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی مرتبط با کار می باشند.این اختلالات پس از مشکلات تنفسی دومین عامل غیبت از کارناشی از بیماری کوتاه مدت بوده ومطالعه حاضر نیز باهدفارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی درپرستاران با روشهای MAPO ، DINO و PTAI صورت گرفته است.روش بررسی: مطالعه به روش توصیفی تحلیلی و بصورت مقطعی درسال 1397 در بخشهای مختلف بیمارستان یثربی کاشانانجام گرفت. حجم نمونه شامل 121 نفر ازپرستاران بخشهای مختلف ونمونه گیری بصورت تمام شماری بوده است. دراینپژوهش داده ها ازطریق پرسشنامه و چک لیستهای استانداردگردآوری شده است. تجزیه وتحلیل داده ها بوسیله نرمافزار SPSS و با استفاده ازآزمونهای کای دو و پیرسون درسطح اطمینان 95 %صورت گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادکه 66.94 درصد ازپرستاران طی یکس [1] ال گذشته دچار اختلال اسکلتی عضلانی بودهاند. بخشهای زایمان،اتاق عمل و اورژانس خطرناکتر ازسایربخشها ارزیابی شدند. بین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی وسطوح مختلف شاخص های MAPO ، PTAI و DINO ارتباط معنی داری وجود داشت (بترتیب 0.001 P.value0.031, P.value 0.002 P.value). همچنین همبستگی بالایی بین دو شاخص PTAI و MAPO(0.72,r= 0.001 P.value) جهت ارزیابی ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی وجود داشت.نتیجه گیری: روشهای MAPO ، DINO و PTAI ابزار کارآمدی برای شناسایی روشهای ناایمن در حین حمل بیمار می باشندومیتوان از این روش ها جهت شناسایی سطح خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی در پرسنل پرستاری دارای وظیفهجابجایی بیمار وبرنامه ریزی اقدامات پیشگیرانه جهت کاهش ریسک وبه حداقل رساندن MSDs استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی عضلانی ، پرستار ، MAPO ، DINO ، PTA