بررسی اثرات آزار صدا و آلودگی صوتی در بیمارستان ها و مراکز آموزشی درمانی

زمینه و هدف: بیمارستان ها و مراکز درمانی از جمله محیط های کاری جهت ارائه خدمات آموزشی و درمانی محسوب میشوند که پرسنل شاغل و بیماران با منابع تولید آلودگی صوتی مواجهه دارند و از نظر بهداشت شغلی و آسایش روانی بربیماران و کارکنان تاثیر منفی دارد. مواجهه ی طولانی مدت با آزار صدا در محیط کار منجر به استرس ناشی از صوت می شودکه ارتباط بین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و بیماران را با سوء تعامل و اختلال و بروز خطاهای شناختی و احتمالتاخیر در شناخت و پاسخ به آلارم ها مواجه می کند.مواد و روش ها: در این مطالعه به بررسی اثرات آزار صدا و آلودگی صوتی در بیمارستان ها و مراکز آموزشی درمانیپرداخته شده است وازمجموع 76 مقاله جمع آوری شده از پایگاه های داده : science , Google Scholar , Pub Med , SID , MagIran , Iran Medex ,Scopus ، Web of science در مجموع 17 مقاله به زبان های فارسی و انگلیسی و از سال 2005تا 2019، مطابق با هدف مطالعه انتخاب و اطلاعات مربوطه استخراج گردید.یافته ها: نتایج 17 مقاله انتخاب شده نهائی نشان داد که بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که آلودگی صوتی بافرسودگی شغلی در پزشکان و پرستاران رابطه ی مستقیم و افزاینده دارد. همچنین آلودگی صوتی موجب ایجاد حساسیتصوتی در افراد می شود و با قضاوت شدید و زوددرس در افراد مرتبط است، بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعهمشخص شد که میان آلودگی صوتی در بیمارستان ها و پاسخ های فیزیولوژیک تجربه شده توسط بیماران و پرسنل کادردرمانی همبستگی مثبت وجود دارد ماهیت صوت در بیمارستان ها و مراکز درمانی از نوع فرکانس پایین است و چنانچه ازحدود استانداردهای توصیه شده بین المللی در فضای آزاد و داخل مراکز درمانی از ساعت 7 الی 22 به ترتیب برابر 55 و 45دسی بل و در طول شب از ساعت 22 الی 7 برابر 45 و 35 فراتر رود از نظر جنبه های آسایش صوتی و بهداشتی ، اثرات منفیبر بیماران و کارکنان دارد .آزار صدا باعث افزایش تنش اکسیداتیو ، کاهش تمرکز و عملکرد ، بهره وری در کار می شود و بامواردی چون احساس ناخشنودی ، پریشانی، رنجش، ایجاد اختلال در ارتباطات ، بروز خستگی و استرس، کاهش توجه پایدار،کاهش تشخیص سریع ، کاهش حافظه ی ضمنی همراه است . مابین تراز صدا و آزار صدا رابطه ی مثبت وجود دارد که نوعیرابطه ی دوز- پاسخ نیز محسوب می شود. نتیجه گیری: بسیاری از آلودگی های صوتی داخل بیمارستان با قله ی بیش از 80 دسی بل از طریق اصلاح رفتار پرسنلقابل اصلاح و 49 درصد از سطوح الودگی صوتی مربوط مکالمات و وسایل وآلارمها می باشد . انجام اصلاحات در معماریساختمان و فضای بیمارستان ها و بهبود شرایط آکوستیکی از طریق نصب جاذب های صوتی در سقف و دیوارها سبب کاهشآزار صوتی و متعاقب آن فشار و احساس تحریک پذیری کمتر و کاهش درگیری و بروز خطاهای پزشکی می شود . پاسخ بدنبه آزار صدا مشابه پاسخی است که به یک وضعیت استرس زا پاسخ می دهد . بهبود شرایط آکوستیکی صدا در بیمارستان ها ومراکز درمانی شامل : ایجاد ایستگاه های غیر متمرکز پرستاران ، کاهش تعداد زوایای راست ، استفاده از جاذب های صوتفرکانس پایین، کف پوش های نرم و ... می باشد.

کلیدواژه ها:

آزار صدا ، آلودگی صوتی ، پرستاران ، آکوستیک ، بیمارستان