الگوی تعیین عوامل موثر بر ادراک چابکی در تدریس(مورد مطالعه؛ دانش آموزان دوره متوسطه آموزش و پرورش شهر اصفهان)

هدف پژوهش حاضر، الگوی تعیین عوامل موثر بر چابکی در تدریس بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش را همه دانش آموزان دوره دوم متوسطه آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل داده اند. برای انتخاب نمونه از روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است و تعداد 382 نفر برای پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های عوامل موثر بر چابکی در تدریس (95/0= α)، توانمندسازی روان شناختی (91/0= α) و ادراک چابکی در تدریس (93/0= α) بوده است. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاری استفاده به عمل آمده است. به طور کلی یافته های پژوهش نشان داد، بین بهره گیری از انعطاف پذیری در تدریس، مهارت های مدیریت زمان و بهره گیری از مهارت های خلاق در فراگیران با توسعه تدریس چابکی ادراک شده در سطح 05/0> P رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، توانمندسازی شناختی، رابطه بین بهره گیری از مهارت های مدیریت زمان و انعطاف پذیری در تدریس و بهره گیری از مهارت های خلاقیت در تدریس فراگیران را با توسعه تدریس چابکی ادراک شده در سطح 05/0> P، میانجی گری می کند. نتایج نشان داد، الگوی مورد مطالعه در این پژوهش از برازش نسبتا مطلوبی برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

ادراک چابکی در تدریس ، انعطاف پذیری در تدریس ، مدیریت زمان در تدریس ، خلاقیت در تدریس