فریده نوری - دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
محمد حسین یارمحمدیان - استاد مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده علوم پزشکی اصفهان، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
محمد علی نادی - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.

هدف این پژوهش بررسی نقش مولفه های شایستگی مرتبط با فناوری در برنامه درسی بود. این پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون، مولفه های شایستگی مرتبط با فناوری از مقالات و اسناد شناسایی و با استفاده از نرم افزار Maxqda12 کدگذاری و با روش آتراید استرلینگ قالب مضامین طراحی شد. انتخاب نمونه، از طریق نمونه گیری هدفمند انجام و تا سر حد اشباع (22 مقاله) ادامه یافت. به منظور تعیین روایی محتوایی از نظر خبرگان و برای سنجش پایایی، از ضریب هولستی (818/0) بهره گرفته شد. در روش کمی، از نوع توصیفی- پیمایشی، ابتدا پرسشنامه اولیه ساخته شد و روایی محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید و آگاهان خبره مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ به مقدار 85/0 تایید شد، پرسشنامه نهایی پس از اجرا در میان هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای با کمک نرم افزار SPSS19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. حجم نمونه در بخش کمی طبق فرمول کوکران 384 نفر در نظر گرفته شد. از نتایج بخش کیفی دو مولفه دانش و مهارت استخراج شد و یافته های بخش کمی نشان داد نقش مولفه دانش با (365/12= t و 01/0> p) و مولفه مهارت با (229/5= t و 01/0> p) شایستگی های مرتبط با فناوری در برنامه درسی بیش ازحد متوسط است. نتایج آزمون فریدمن نقش مولفه دانش از شایستگی های مرتبط با فناوری در برنامه درسی را بالاتر از نقش مهارت نشان داد.

برنامه درسی, فناوری, مولفه های شایستگی