اصلاح سطحی نانولوله های کربنی به منظور بهبود توزیع پذیری

نانولوله های کربنی به دلیل دارا بودن خواص منحصر به فرد توجهات فراوانی به خود جلب کرده و کاربردهای گسترده ای پیدا می کند. یکی از کاربردهای مهم که اخیرا گسترش پیدا کرده است استفاده از نانولوله های کربنی در تهیه جوهرهای رسانای مورد استفاده در الکترونیک چاپی به منظور تهیه سطوح رسانا می باشد. نانولوله های کربنی به دلیل نسبت سطح به حجم بالا، تمایل بالایی به آگلومره شدن دارند. بنابراین قبل از به کارگیری، بایستی اصلاح سطحی شوند. در پژوهش حاضر از دو روش کوالانسی و غیرکوالانسی به منظور اصلاح سطحی نانولوله های کربنی استفاده شده است. مخلوط اسید نیتریک و اسید سولفوریک جهت اصلاح کوالانسی و سورفکتانت پلیمری پلی وینیل پیرولیدون (PVP) باری اصلاح غیر کوالانسی استفاده شد. مورفولوژی و میزان اکسید شدن نانولوله های اصلاح سطحی شده تحت عملیات اسیدی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و آزمون طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) به منظور بررسی پیوندهای شکل گرفته پس از اصلاح سازی و از آژمون طیف سنجی فرابنفش مرئی (UV-Vis) جهت بررسی توزیع پذیری نانولوله های کربنی استفاده شده است. نتایج نشان داد که نانولوله های کربنی اصلاح سطحی شده از طریق پیوندهای غیرکوالانسی بهترین توزیع پذیری را در اتانول دارند.

کلیدواژه ها:

نانولوله های کربنی ، اصلاح سطحی ، جوهرهای رسانا ، جوهرهای کامپوزیتی ، الکترونیک چاپی