رضوان حجازی - استاد دانشگاه الزهرا
حمید فرهادی - دانشجوی دکترای حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین المللی بندر انزلی، گیلان،
ثریا ویسی حصار - کارشناسی ارشد حسابداری، موسسه آموزش عالی کار، دانشکده مدیریت و حسابداری، قزوین، ایران

یکی از پیامدهای مدیریت سود، افزایش ناکارایی سرمایه­ گذاری (بیش سرمایه­ گذاری یا کم سرمایه­ گذاری) شرکت­ ها است و این مساله در شرکت­ های دارای هزینه ­های نمایندگی، بیشتر نمود پیدا می کند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین مدیریت سود و ناکارایی سرمایه گذاری با توجه به هزینه های نمایندگی زیاد و کم در شرکت­ های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. فرضیه­ های­ پژوهش بر مبنای یک نمونه آماری متشکل از 98 شرکت از سال 1386 لغایت 1396 و با استفاده از الگوهای رگرسیونی چند متغیره، مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور از باقیمانده­ های، الگوی جریان نقدی جنسن (1986) و الگوی توسعه یافته جریان نقدی ریچاردسون (2006)، برای محاسبه ناکارایی سرمایه گذاری استفاده شده است. باقیمانده­ های مثبت و منفی به ترتیب، نشان­ دهنده بیش و کم سرمایه گذاری است که در این پژوهش به عنوان نماینده ناکارایی سرمایه گذاری درنظر گرفته شده است. همچنین، فروش اختیاری و اقلام تعهدی اختیاری، به ­عنوان نماینده مدیریت سود درنظر گرفته شدند. نتایج این پژوهش نشان می­ دهد که بین اقلام تعهدی اختیاری و ناکارایی سرمایه­ گذاری در شرکت­ های دارای هزینه ­های نمایندگی زیاد، رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج با استفاده از باقیمانده ­های الگوی جریان نقدی جنسن (1986)، به ­عنوان نماینده ناکارایی سرمایه گذاری، نشان داد که بین فروش اختیاری و ناکارایی سرمایه گذاری در شرکت­ های دارای هزینه های نمایندگی کم، رابطه منفی و معناداری وجود دارد.

مدیریت سود, ناکارایی سرمایه گذاری, هزینه های نمایندگی