بررسی وضعیت علوم مهندسی در کشور برای جهتگیری آینده (خلاصه مجموعه نشست های کارگروه های تخصصی فرهنگستان علوم ج. ا. ایران)

هر سازمان و نهادی بنا بر ضرورت و نیاز در زمینه­ای از تحولات اجتماعی زمانه خود شکل می­گیرد و با تداوم تعامل با همان اجتماع که از آن پدید آمده ­است، رشد و بالندگی می­یابد. نظام آموزش عالی نیز با درک درست از جایگاه و رسالت خود، ضمن توجه به نیاز­های ملی، همراه با تحولات نظام جهانی ارتقا می­یابد. در سند چشم­انداز بیست­ساله، کشور ایران در مقام اول در علم و فناوری و رتبه اول اقتصادی در منطقه آسیای جنوب غربی متصور شده ­است. عمده تلاش سیاستگذاران و تصمیم­سازان کشور باید در جهت دستیابی به این جایگاه باشد و این مهم محقق نمی­شود، مگر با سرمایه­گذاری مادی و معنوی و توسعه زیر­ساخت­های علمی با تحول بنیادین در نظام آموزش عالی کشور. گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران همراه با سایر نهاد­های اثرگذار در تدوین سیاست­های کلان نظام آموزش عالی و با حفظ تعهد به نقش دیرینه خود در اعتلای علم و دانش، توجه به این مهم را برای توانمند­سازی نظام آموزش عالی کشور ضروری می­داند. امروزه، جهان به سمتی پیش می­رود که پژوهشگران از حوزه­ها و دیدگاه­های مختلف و در برخی موارد متفاوت، بنا بر ضرورت گردهم می­آیند تا با هم­اندیشی و تضارب آرا به درک بهتری از چالش­های علم برسند. درواقع، با انبوهی از علوم میان­رشته­ای و فرارشته­ای روبه­رو هستیم که با هدف حل مجموعه مسائلی ایجاد شده­اند که به دانشی همه­جانبه و چندین وجهی نیاز دارند. در این میان، پیشتازی و شتاب رشته­های گوناگون مهندسی در کشف ناشناخته­های فناوری از یک سو و تلاش مهندسان بومی در هماهنگی با آخرین دستاورد­های علم و فناوری جهان از سوی دیگر، ما را بر آن می­دارد تا بر نقش مهندسان و علوم مهندسی در اعتلا و پیشرفت همه­جانبه کشور تاکید بیشتری داشته ­باشیم.