زهره مریانجی - استادیار آب و هواشناسی، دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی
مژده یوسفوند - دانشجو جغرافیا دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی
مصطفی باقری - دانشجو جغرافیا دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی
حمیده صادقی - دانشجو جغرافیا دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی

گردشگری به عنوان صنعتی حساس به تغییرات محیط، اثر مستقیمی از تغییرات اقلیمی دریافت می کند. تغییر اقلیم می تواند باعث رونق یا رکود صنعت گردشگری گردد. از عوامل پایداری گردشگری، پایداری محیط طبیعی است. در این مطالعه پارامترهای حرارتی شهر چابهار به منظور تعیین روندهای زمانی بلندمدت داده ها و مشخص نمودن تغییرات اقلیمی منطقه مورد مطالعه طی دوره سی ساله 1988 الی 2017 مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. بدین منظور هر یک ازسری داده های درجه حرارت از روش من کندال بررسی شدند. نتایج نشان می دهد روند در تمامی داده ها معنادار است. بر اساس مدل من کندال داده های سالانه و فصلی متوسط دما دارای تغییرات معنیدار افزایشی بوده و وضعیت نشان دهنده وجود روند افزایشی باشیب نسبتا تند در این سری های زمانی می باشد (خصوصا فصل زمستان و بهار) . جهش معنا دار از سال 2005 به بعد مشاهده می گردد . برای برنامهریزی بلندمدت گردشگری ، شناخت روند گذشته تغییرات دما در شهر بندری چابهارمی تواند سودمند باشد و در این شهر جاذبه های گردشگری می تواند تحت تاثیر پدیده تغییر آب و هوا قرار گیرد. دربرنامه ریزی گردشگری میبایست افزایش درجه حرارت و اثرات آن در نظر گرفته شود و با توجه به این تغییرات در جهت توسعه پایدار گام بر دارد.

تغییرات دما، آزمون من کندال ، صنعت گردشگری، شهر بندری چابهار