اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود علایم کمرویی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم دبیرستان های عشایری شهرستان کوهرنگ

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در بهبود علایم کمرویی دانش آموزان پسرمقطع متوسطه دوم دبیرستان های عشایری شهرستان کوهرنگ می باشد. در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان پسر دبیرستان های عشایری شهرستان کوهرنگ بود که جهت نمونه گیری به روش تصادی ساده از بین دانش آموزان تعداد 30 نفر جهت شرکت در پژوهش انتخاب گردیدند. سپس نمونه انتخاب شده به مدت 8 جلسه یک و نیم ساعته هفته ای یک جلسه تحت آموزش تنظیم هیجان قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه تجدید نظر شده کمرویی چک و باس (RCBSS) می باشد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجانی بر بهبود کم رویی موثر بوده و منجر به کاهش هر سه بعدکم رویی یعنی کمبود قاطعیت، عدم اعتماد به نفس و پریشانی و دوری گزینی گردیده است. نهایتا بر اساس یافته ها نتیجه گرفته می شود که راهبردهای×نظم×دهی×شناختی×هیجان،×فرآیندهای×شناختی×هستند که می توان از آنها جهت رفع کمرویی نوجوانان بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، کمرویی