تعلیم و تربیت معناگرا و پیوستگی آن با برنامه فلسفه با کودکان

هدف از این پژوهش بررسی نقاط مشترک بین تعلیم و تربیت معناگرا و برنامه فلسفه با کودکان است. نیز شناسایی و تحلیل بخش مهمی از ذهن انسان بنام هوش معنوی و تقویت این هوش در نظام تعلیم و تربیت معناگرا، است. معناجویی یکی از نیازهای درونی انسانی است که در قلب و ذهن و در آیین ها به ویژه در آیین مذهبی وجود دارد . معنا جویی قلمرو و دغدغه نهایی است ، چون همه انسانها دغدغه نهایی دارند پس همه انسانها معنا جو هستند.معنویت یکی از نیازهای درونی انسان است و برخی صاحبنظران آن را متضمن بالاترین سطوح شد شناختی اخلاقی و تلاش همواره آدمی برای معنابخشیدن به زندگی و پاسخ به چراهای زندگی میدانند و هوش معنوی، به منزله زیربنای باورهای فرد، نقش اساسی را به در این زمینه، و به ویژه برای ارتقا و تامین سلامت روانی، ایفا می کند. یکی از برنامه های کاربردی و مهم در باب تعلیم و تربیت معناگرا برنامه فلسفه با کودکان است. برنامه فلسفه با کودکان، با توجه به دو مولفه اساسی ژرف اندیشی و گفت وگو محوری، میتواند روش مناسبی برای رشد هوش معنوی و پرداختن به نیازهای معنوی بشر از دوران کودکی محسوب شود.در برنامه فلسفه با کودکان افراد خود را در فضایی میبینند که تکتک ایده ها ارزشمند و هر ایده پلکانی برای رشد تفکر جمع است× کودکان در این فضا می آموزند ، ضمن مطرح کردن نظریات فردی خود و بسط تفکر مستقل، در گفتگو و مباحثات انتقادی و استدلالی جمعی به خوداصلاحی برسند بخشی از پیوندهای تعلیم و تربیت معنا گرا و فلسفه با کودکان به قرار ذیل مطرح میگردد.-1 تسهیل رشد مهارتها، راهبردها و برداشت هایی که کودکان به آنها نیاز دارند و آنها را قادر میسازد این مهارتها را عملی سازند.-2 پیگیری دقیق آنچه کودکان فکر میکنند و کمک به آنها برای تجسم و به زبان آوری این افکار با پرسیدن سوالات درست.-3 افزایش آگاهی کودکان از موقعیتهای اجتماعی و معنادار زندگی و ارتباط به جهان دیگر همسالان -4 کودکان کشف و بررسی میکنند که روشهای تفکر درباره یک مسئله بسیار متفاوت و متنوع است. -5 نقد و تحلیل پذیر شدن دانش آموز و اینکه در هر موقیعتی قادر است معنای خود ساخته را تحلیل کند -6 مطالعه تفکر از طریق تحلیل، استدلال و بکارگیری منطق

کلیدواژه ها:

فلسفه تعلیم و تربیت ، تعلیم و تربیت معناگرا ، هوش معنوی ، فلسفه با کودکان