اثرات اکوهیدرولوژی آب بندانه ای مازندران (مطالعه موردی: آب بندان های حوضه رودخانه تجن)

اکوهیدرولوژی یک دانش بین رشته ای برای تشریح و کمی سازی روابط هیدرولوژی و اکولوژی، ارزیابی همه جانبه منابع آبی، چرخه هیدرولوژی، تاثیرپذیری و تاثیرگذاری اجزای زنده و غیرزنده بر چرخه ای آبی استفاده شد. دانششندان اکوهیدرولوژی را دانشی که بر مدیریت پایدار منابع آبی استوار است و اهداف مختلف آن شامل پایداری در چرخه آب، جریان انرژی و عناصرغذایی، افزایش ظرفیت برد اکوسیستم ها و در نهایت مدیریت و بهره برداری صحیح از منابع طبیعی برای دستیابی به مدیریت پایدار منابع آبی است. تالاب ها در مازندران آب بندان نامیده می شود. آب بندان های شمال کشور حاصل تجربه دراز مدلت و درک خردمندان از شرایط اقلیمی و بوم شناختی مردم منطقه بوده که می تواند غیر از جنبه بوم شناختی، به عنوان سرمایه ملی محسوب شود. مقاله حاضر براساس شیوه اسنادی کتابخانه ای می باشد. با فهم دانش اکوهیدرولوژی و برقراری ارتباط با محیط و شناخت دقیق مشکلات و خسارات و از طرفی با شناخت دقیق نسبت به آب بندان ها و منطقه که جزء مناطق با بیشترین بارش در کشور محسوب می شود میتوان راهکارهایی برای احیاء، حفاظت و بهره برداری مناسب پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

اکوهیدرولوژی ، آب بندان ، منابع آب ، اکوسیستم ، رودخانه تجتن