داداله بهمند - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور تهران
خالد علی پور - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تبریز

خشک سالی یکی از بلایای طبیعی است که خسارات زیادی به زندگی انسان و اکوسیستم های طبیعی وارد می آورد و بادیگر حوادث طبیعی از قبیل سیل، طوفان و زلزله تفاوت هایی دارد. بر اثر بروز این پدیده، منابع آب سطحی و زیرزمینی به شدت کاهش یافته و به دنبال آن، شاهد اثرات منفی متعدد در همه ابعاد زندگی روستایی و به ویژه بعد اقتصادی و ساختار کشاورزی می توان برد. امروزه خشک سالی و کمبود آب و به تبع، کاهش تولیدات کشاورزی یکی از نگرانی های عمدله جهانی محسوب می شود. هر چند وقوع مکرر خشک سالی موجب شده که این بحران، برای کشاورزان به عنوان یک پدیده جدید مطرح نباشد، اما پیچیدگی عوامل زمینه ساز و در هم تنیدگی پیامدلهای منفی ناشی از خشک سالی، این پدیده را به یکی از دغدغه های اصلی کشاورزان ساکن در مناطق دارای شرایط بحرانی، تبدیل نموده است. علاوه بر آن، وقوع خشک سالی های مکرر موجب آسیب پذیری هرچه بیش تر جوامع روستایی در مقابل خشک سالی های کنونی شده است. به نحوی که در برخی از این جوامع، تلاش برای بقاء چالش اساسی بسیاری از خانوارهای آسیب پذیراز خشک سالی را تشکیل می دهد. در این پژوهش اثرات زیست محیطی خشک سالی در نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان سردشت مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی بوده است. واحد تحلیل 370 نفر از روستاییان ساکن در 32 روستای بخش مرکزی شهرستان سردشت است.

خشکسالی ، اثرات زیست محیطی، نواحی روستایی، شهرستان سردشت