بررسی وضعیت کمی وکیفی منابع آب دشت ورامین و ارایه راهکار جهت مدیریت پایدار درمنطقه

در تحقیق حاضر تلاش گردید ضمن بررسی وضعیت کمی و کیفی منابع آب در ورامین، راهکارهای مدیریتی مناسب جهت نیل به پایداری و برون رفت از معضلات کنونی و پیش رو در منطقه ارایه گردد. لذا با گردآوری آمار واطلاعات مورد نیاز و استفاده از نرم افزار WEAP، ضمن در نظر گرفتن نرخ رشد جمعیت، تاثیر تداوم سیاست های کنونی در 20 سال آینده بررسی شد و راهکارهای مدیریتی مناسب ارایه گردید. نتایج نشان داد در صورت تداوم سیاست های کنونی منابع آب در دشت ورامین ، باتوجه به رشد جمعیت جهت تامین افزایش تقاضای آب شرب، نیاز به برداشت بیشتر از منابع آب سطحی می باشیم بطوری که این اضافه برداشت در سال 2035 به حدود 10.8 میلیون متر مکعب خواهد رسید. همچنین میانگین سالانه عدم پوشش تقاضای کشاورزی وصنعت در سال 2035 به ترتیب 76 و 23 میلیون متر مکعب، معادل 16.2 و 27.4 درصد پیش بینی گردید. بطوری که نیاز به اضافه برداشت می تواند، تاثیرات نامطلوب خود را برسد ماملو منعکس ساخته، فروشنست زمین راتشدید نموده و سایر مسایل اقتصادی اجتماعی را در پی داشته باشد. بطوری که منجر به کاهش ذخیره در حدود میانگین سالیانه 35 میلیون متر مکعب در آبخوان منطقه و ایجاد افت میانگین 1 سانتی متری آبخوان در طی دوره 20 ساله می گردد. لذا بکارگیری شیوه های نظیر تغذیه مصنوعی با توجه به نرخ بالای تبخیر در منطقه ضمن کاهش میزان تبخیر از منابع، راه حلی برای جبران قسمتی از کمبود آب در بعضی نواحی است لذا در این رابطه، جمع آوری آب های سطحی، تغذیه آب های زیرزمینی وتنظیم بهره برداری صحیح آب، استفاده شیوه های نوین مدیریت آب کشاورزی مهم ترین راهکارهای مدیریت منابع آب به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه ، منابع آب ، تغذیه مصنوعی