عوامل موثر بر ارتقاء کیفیت آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان از دیدگاه مدیران و کارکنان آن

هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر ارتقای کیفیت آموزش ضمن خدمت کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان از دیدگاه مدیران و کارکنان آن بود. در این پژوهش از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق کلیه مدیران (17 نفر) و کارکنان شاغل (250 نفر) در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان بودند. 17 نفر مدیر به شیوه سرشماری و 154 نفر از کارکنان بر اساس جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1970) و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه 50 گویه ای مرتبط با 7 مولفه ی آزمون تحقیق، پاسخ دادند. روایی پرسشنامه به تایید اساتید متخصص در این زمینه رسید و پایایی به روش بازآمایی 0/97 برآورد گردید. روش گردآوری داده ها به صورت مستقیم و خود گزارش دهی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از توزیع فراوانی، درصد و در سطح آمار استنباطی از آزمون t تک متغیره و آزمون t با دو گروه مستقل استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که نقش طرح درس، نحوه آموزش، ارزشیابی علمی مستمر، مطابقت دوره آموزشی با نیاز فراگیران، تشویق و ترغیب، نظارت و روابط بین فردی در ارتقاء آموزش ضمن خدمت کارکنان بیش از سطح متوسط بوده است. بین عوامل موثر بر ارتقاء کیفی آموزش کارکنان تفاوت وجود دارد. بالاترین میانگین مربوط به عامل روابط بین فردی و کمترین میانگین مربوط به عامل ارزشیابی علمی و مستمر می باشد. تفاوت بین نقش طرح درس، نحوه آموزش، ارزشیابی علمی مستمر، مطابقت دوره آموزشی با نیاز فراگیران، تشویق و ترغیب و نظارت بر فرآیند آموزش برحسب سابقه خدمت پاسخگویان در سطح 05/≥p معنی دار بوده، اما تفاوت بین نقش این عوامل بر حسب جنسیت، تحصیلات و مسئولیت پاسخگویان معنی دار نبوده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، آموزش ضمن خدمت ، کارکنان ، مدیران