بهبود مدیریت تحرک در شبکه های بین خودرویی مبتنی بر خوشه بندی

شبکه های بین خودرویی موردی، نسل جدیدی از شبکه های موردی سیار هستند که در آن، خودروهای در حال حرکت نقش گره های متحرک را دارند و به دلیل تحرک بالای خودروها، توپولوژی شبکه دائما در حال تغییر است. تغییرات سریع توپولوژی شبکه، چالشی بزرگ در مدیریت تحرک محسوب میشود؛ در این پژوهش یک روش بهبود مدیریت تحرک ارائه شده است که از معیار کمترین تعداد گام برای انتخاب مسیر استفاده میکند. برای این منظور پنج پارامتر سرعت، جهت، طول عمر لینک، قابلیت اطمینان لینک و هزینه فازی در بسته های درخواست مسیر اضافه شده است و با استفاده از آنها احتمالی برای انتخاب لینک در مسیر به عنوان خروجی داده میشود. معیارهای استفاده شده جهت ارزیابی عملکرد روش پیشنهادی، عبارتند از: نرخ تحویل بسته، نرخ از دست رفتن بسته، بار مسیریابی نرمال شده و میانگین تاخیر انتها به انتها. نتایج حاصل از روش پیشنهادی، نشان دهنده ی بهبود معیارهای ارزیابی نسبت به روش های قبلی بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت تحرک ، شبکه موردی ، نرخ تحویل بسته ، .VANET